برای جایـگزینی دنـدان هـای از دست رفـته و یا تقـویت تاج دنـدان های ضعیف از پروتز ثابت استفاده می شود. پروتز ثابت نمایی همانند دندانهای طبیعی دارد که می تواند یک یا چند واحدی باشد. هنگامی که یک یا چند دندان از دست رفته باشد از پل یا بریج استفاده می کنند. بطوریکه برای استقرار آن، وجود حداقل ۲ پایه سالم و مستحکم در طرفین آن ضروری است. دندان های طرفین ناحیه بی دندانی نقش پایه ها را به عهده دارد و قسمت میانی (پل) هم نقـش دندان های جایـگزین شده را به عهـده می گـیرد. برای دندان هایی که قسمت زیادی از نسج خود را از دست داده اند و در برابر فشـار ضعیف هسـتند نیز پایه ای در ریـشه دندان ایـجاد می شود که به آن پست و کور می گویند، که بعد از قرارگیری این پایه، روی دندان قالبگیری شده، روکش روی آن قرار می گیرد.

پالپ یا مغز دندان، منطقه ای نرم در مرکز دندان می باشد. در این منطقه علاوه بر عصب، عروق خونی نیز قرار دارد. وقتی عصب دندان به دلایل مختلف دچار ضایعه گردد، دندانپزشک برای نجات دندان، درمان ریشه (عصب کشی)می نماید. دندانپزشک با استفاده از تزریق موضعی، دندان را بی حس کرده و پوسیدگی تاج دندان را بر می دارد. با استفاده از میله های بسیار باریک به نام فایل، اعصاب و عروق خونی ریشه را خارج کرده، دیواره کانال ریشه سوهان زده می شود تا هم باقیمانده بافت عصب خارج شود و هم کانال دندان وسیع تر گردد. سپس کانال ریشه شستشو داده می شود. پس از خشک کردن، کانال ریشه با مواد مخصوص کامل پر شده و تاج دندان بازسازی می شود. چون معمولا سطح وسیعی از تاج دندان تحلیل رفته است، با استفاده از پین های مخصوص استحکام تاج بیشتر می گردد.

ایمپلنت یا کاشت دندان یکی از درمان های دندانپزشکی است. در این درمان ایمپلنت جایگزین دندان به صورت دائم می شود. انتخاب نوع ایمپلنت به شرایط بیمار، وضعیت استخوان و نوع پروتز بستگی دارد. ایمپلنت در بهترین شرایط مانند دندان طبیعی به مراقبت نیاز دارد و فشار بی اندازه بر ایمپلنت صحیح نیست.
دندانپزشک بعد از انتخاب نوع ایمپلنت، با توجه به شرایط بیمار با انجام عمل جراحی، پین فلزی (Fixture) را در استخوان قرار می دهد. پروتزی که روی آن قرار می گیرد متفاوت است و ممکن است ثابت یا متحرک باشد.

دندانپزشک جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته، اقدام به ساخت پروتز متحرک می نماید..سپس قالب به دست آمده از دهان بیمار را برای ساخت پروتز به لابراتور می فرستد. لابراتور، پس از ساخت، پروتز را برای آزمایش و مراحل تکمیلی به دندانپزشک تحویل داده و دندانپزشک با توجه به شرایط بیمار، به لابراتور دستور مراحل بعد را می دهد. پروتز آماده شده در دهان بیمار قرار گرفته و آخرین تنظیمات اعمال می شود.