ایمپلنت دندانی به پیچی گفته می شود که از جنس تیتانیوم ساخته شده باشد که در استخوان فک کار گذاشته میشود و جایگزین دندان از بین رفته می شود. ایمپلنت دندانی یک پارچه و یا دو تکه می باشد.
اتصال داخلی ایمپلنت : یعنی قسمت انتهایی تاج به داخل ریشه داخل شود. که در حال حاضر بیشتر از این نوع ایمپلنت استفاده میگردد زیرا این نوع استتیک بهتری دارد.از قطر ۳ میلیمتر کمتر امکان ایجاد internal connection (اتصال داخلی) به کم قطر بودن فیکسچر وجود ندارد زیرا باعث ضعیف شدن بدنه ایمپلنت می شود که به همین دلیل در این قطر از (اتصال خارجی) External Connection استفاده می گردد.
(مینی ایمپلنت) به ایمپلنتی گفته می شود که کمتر از ۳ میلیمتر قطر داشته باشد که برای موارد موقتی استفاده می گردد.برای مثال به مدت ۶ ماه تا یکسال برای زمانیکه جراحی کامل دهان صورت می گیرد امکان دارد احتیاج باشد برای 6ماه پروتز دندان موقت به بیمار داده شود که در این مورد میتوان از 2 یا 3 مینی ایمپلنت دندانی استفاده کرد تا یک دست دندان موقت برای بیمار ساخته شود و در صورتیکه ایمپلنت های دندانی اصلی به مرحله استفاده میرسند مینی ایمپلنت ها حذف می گردد. تیتانیوم استفاده شده در ایمپلنت دندانی پنج مورد می باشد که به هر نوع آن گرید 1 تا 5 گفته می شود.
گرید 1 :
یعنی اینکه فلز از جنس تیتانیوم خالص میباشد و یک بار آبدیده شده ، آبدیده کردن یا Heat Treatment به منظور محکمتر کردن ایمپلنت دندانی انجام می گردد.
گرید 2:
یعنی دو بار آبدیده شده و همینطور تا به آخر به جز گرید 5 که یک اشتباه اصطلاحی است که در این مورد تیتانیوم آبدیده نشده با ترکیب آلومینیوم و وانادیوم تبدیل به یک آلیاژ سخت می شود که از گرید 4 هم مستحکم تر است.هر چه گرید بالاتر رود تیتانیوم مستحکم تر خواهد بود و در برابر فشارهای آکلوزالی مقاوم تر و هر چه خالص بودن تیتانیوم بیشتر باشد میزان استوانتگریشن زیادتر میشود پس بر این اساس بهترین گرید برای ساخت ایمپلنت دندانی گرید 4 می باشد زیرا هم از تیتانیوم خالص ساخته شده و هم از استقامت بیشتری بهره مند است.
مراحل ساخت ایمپلنت دندانی
فلز تیتانیوم از فلزات Non-Precious حساب میشود و هزینه بالای این فلز بدلیل مراحل متعدد تولید میباشد و از طرفی بعضی از این مراحل دست ساز می باشد و هنوز مکانیزه نشده. اول باید فلز تیتانوم توسط حرارت دیدن به گرید مورد نظر برسد شود بعد مفتول هایی با قطر های لازم ساخته شود این قطر ها به اندازه قطر ایمپلنت هایی می باشدکه باید تولید گردد. بعد از این مرحله مفتول ساخته شده به طول های مورد نظر تقسیم می گردد که این اندازه ایمپلنت دندانی را تعیین میکند.هر چه گرید تیتانیوم مستحکم تر باشد میزان فرسودگی فرزهای الماسی بیشتر خواهد بود و در نتیجه باید زودتر تعویض شوند.
اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت دندانی
- ریشه ( فیکسچر)
- تاج (آباتمنت)
- کاور اسکرو
- هیلینگ آباتمنت یا Gingival Former
- پیچ اتصال آباتمنت به فیکسچر
- قطعات اتصال ریشه به دست دندان locator /ball & socket
- پلاستیک آباتمنت برای ساخت آباتمنت با اشکال خاص و دلخواه
زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی
- فک پایین – سه ماه
- فک بالا – پنج ماه
سن مناسب برای انجام ایمپلنت
باید تا سن ۱۸ سالگی دست نگه داشت تا اسکلت صورت فرم کامل خود را بگیرد در غیر این صورت امکان دارد در آینده ایمپلنت دندانی کوتاه تر به نظر برسد. در بعضی موارد مثلا اگر تعدادی ایمپلنت دندانی در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج جلوگیری میکند از رشد اسکلتال در آن ناحیه و ببر این اساس این بیمار دچار دفرمتی صورت می گردد اما بعد از ۱۸ سالگی هیچ محدودیت وجود نداشته و تا هر سنی میتوان ایمپلنت دندانی انجام داد.
